พระอุมาเทวี

พระอุมาเทวี

     พระแม่ทุรคา หรือที่ชาวฮินดูเรียกไปต่างๆ นาๆ เช่น ดุรกา ดุกา ดูลาคา นั้น หา
ได้มีกำเนิดเหมือนเหล่าเทพทวีองค์อื่นๆ ไม่ หากแต่การกำเนิดมาของพระนางนั้นได้รวมไว้ซึ่งอำนาจบารมีของเทวาทั้งหลายเพื่อกำจัดอสูรร้ายตนหนึง พระแม่มีเทวลักษณะที่งดงามหมดจด หลายท่านคิดว่าพระแม่คือพระองค์เดียวกับพระแม่อุมาเทวี แต่ในความจริงแล้วนั้นพระแม่คือมหาเทวี คือเป็นเทวีทั้งสามองค์ที่แบ่งภาคมานั่นเอง ดังจะเล่าในความเป็นมาดังนี้อสูรรัมภะนั้น ไม่มีบุตรเลยเช่นเดียวกับพี่ชายคือ อสูรกะรัมภะ ทั้งสองจึงเดินทางไปยังแม่น้ำปัญจนัทเพื่อบำเพ็ญตบะแต่อสูรกะรัมภะบำเพ็ญตบะในน้ำ ส่วนรัมภะบำเพ็ญบนบก พระอินทร์เห็นว่าจะเป็นภัยใหญ่ในอนาคต ดังนั้นจึงแปลงกายเป็นจระเข้ใหญ่ ไป



กัดอสูรกะรัมภะตาย ฝ่ายอสูรผู้น้องเห็นดังนั้นก็รู้สึกโกรธแค้นจึงตั้งใจถวายศีรษะแก่พระเพลิง แต่พระเพลิงห้ามไว้และให้พร อสูรจึงขอพรว่าขอให้มีลูกชายคนหนึ่ง ที่มีชีวิตเป็นอมตะ เก่งกาจกล้าหาญยิ่งใหญ่ในสามโลก หลังได้คำพรจึงเดินทางกลับระหว่างทางได้พบควายเพศเมียเข้าจึงได้ไปสมสู่ด้วย และนำนางควายกลับเมืองบาดาลต่อไประหว่างทางรัมภะถูกควายตัวผู้ที่พิสมัยในนางควายขวิดตาย เหล่าอสูรจึงสังหารควายผู้ตัวนั้นและนำศพรัมภะมาทำพิธีศพ ระหว่างพิธีเผาศพ นางควายรู้สึกเศร้าใจจึงกระโดดลงกองไฟตายตามไป แต่หลังไฟมอดลง ก็ได้มีทารกนอนอยู่บนกองขี้เถ้านั้น ทารกนี้เป็นบุตรของรัมภะกับนางควาย และมีชื่อต่อมาว่า มหิษาสูร หรือ มหิษะ